Tożsamość i misja

Tożsamość i misja

Sanktuarium Matki Boskiej Różańcowej w Fatimie powstało w odpowiedzi na prośbę Maryi, wyrażoną po raz pierwszy podczas objawienia 13 sierpnia 1917 r. i powtórzoną w dniu 13 października tego samego roku. Matka Boska powiedziała wówczas do widzących dzieci Łucji de Jesus oraz Franciszka i Hiacynty Marto: „Chcę […] powiedzieć, żeby zbudowano tu na moją cześć kaplicę. Jestem Matką Boską Różańcową” (Siostra Łucja, Pierwsze Wspomnienie). W 1919 r. w Cova da Iria, miejscu objawień z 1917 r., wybudowano kaplicę. Od tego czasu, w związku z nieustannie rosnącą liczbą przybywających tu pielgrzymów, Sanktuarium było wciąż rozbudowywane.

Sanktuarium Fatimskie to miejsce święte, do którego przybywa wielu pielgrzymów, aby modlić się i rozważać treści zawarte w objawieniach Matki Boskiej trojgu pastuszkom. Przyjmowanie pielgrzymów jest najważniejszym elementem pracy duszpasterskiej prowadzonej przez Sanktuarium.

Sanktuarium Fatimskie jest strażnikiem pamięci o wydarzeniach w Cova da Iria oraz przekazanego tu orędzia. Badanie i upowszechnianie orędzia fatimskiego jest misją Sanktuarium oraz zasadniczym celem pracy ewangelizacyjnej prowadzonej w Portugalii i na świecie.

Z woli Stolicy Apostolskiej Sanktuarium Fatimskie jest portugalskim sanktuarium narodowym.