29 listopad 2014
Wydarzeniem inspirującym rozpoczynający się rok duszpasterski 2014-2015 (piąty z siedmioletniego cyklu, który przygotowuje Sanktuarium do obchodów stulecia wydarzeń fatimskich w 2017 roku) jest objawienie Matki Boskiej w sierpniu 1917 roku. Pomysł rozważania w każdym kolejnym roku jednego z objawień pozwala nam ukazywać i pogłębiać najważniejsze treści orędzia fatimskiego oraz łączyć je ze sobą w sposób organiczny i koherentny.
W objawieniu sierpniowym za najważniejsze uznajemy ostatnie wypowiedziane wówczas przez Matkę Boską słowa: „Módlcie, módlcie się wiele, czyńcie ofiary za grzeszników, bo wiele dusz idzie na wieczne potępienie, bo nie mają nikogo, kto by się za nie ofiarował i modlił”. W wezwaniu tym odnajdujemy najgłębszą teologiczną treść sierpniowego objawienia, którą jest komunia świętych. W Credo, zwanym Apostolskim Symbolem Wiary [lub Składem Apostolskim – przyp. tłum], w najkrótszej formie potwierdzamy, że wierzymy w „świętych obcowanie”. Kiedy Kościół mówi o obcowaniu świętych to odnosi się do jedności (komunii) wszystkich, którzy wierzą w Chrystusa „tak, że każdy czyn lub cierpienie w Chrystusie i dla Chrystusa przynosi owoce dla wszystkich” (Katechizm Kościoła Katolickiego, 961). Św. Paweł, porównując Kościół do ciała, stwierdza: „Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współweselą się wszystkie członki. Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami” (1Kor 12, 26-27). Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia z kolei: „Najmniejszy nasz czyn spełniony z miłości przynosi korzyść wszystkim, w solidarności z wszystkimi ludźmi, żywymi czy zmarłymi, która opiera się na komunii świętych. Każdy grzech szkodzi tej komunii” (953). Siostra Łucja rozważając sformułowanie zawarte w Credo, również odwołuje się do metafory ciała użytej przez św. Pawła: „(…) jak mówi św. Paweł (Kol 1, 24) – powinniśmy dopełniać w sobie to, czego brakuje męce Chrystusa, gdyż jesteśmy członkami Jego Ciała Mistycznego. Otóż kiedy jeden członek cierpi, wszystkie inne członki mają udział w tej ofierze; jeżeli jeden członek choruje, a zło jest poważne, to chociaż to zło i cierpienie lokalizuje się w nim samym, całe ciało cierpi i umiera. To samo dzieje się w życiu duchowym: wszyscy jesteśmy słabi, wszyscy mamy wiele braków i grzechów; i dlatego wszyscy jesteśmy zobowiązani poświęcać się – w ścisłym zespoleniu z tą niewinną żertwą ofiarną, którą jest Chrystus – dla naprawienia zła grzechów swoich i naszych braci, albowiem wszyscy jesteśmy członkami tego samego jedynego Mistycznego Ciała Pana” (Wezwania orędzia fatimskiego, Pallotinum – Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej – Zakopane, Poznań 2001, s. 93). Tematem roku duszpasterskiego 2014-2015 w Sanktuarium Fatimskim będzie zdanie „Uświęceni w Chrystusie”, a podporządkowana mu wiodąca myśl teologiczna dotyczy świętości Boga, w której On daje udział nam wszystkim. Poprzez te zagadnienia będziemy ukazywać Kościół jako komunię świętych. Głównym elementem katechetycznym na nadchodzący rok jest świętość, czyli życie w komunii z Bogiem i w zgodzie z Jego wolą, jako powołanie każdego chrześcijanina. Związana z tym tematem postawa proponowana wiernym na rok duszpasterski 2014-2015 to modlitwa: „Modlitwa, która otwierając doświadczenie miłości Boga, wpisuje się także w komunię świętych” (E. Bueno de la Fuente, A Mensagem de Fátima. A misericórdia de Deus: o triunfo do amor nos dramas da história [Orędzie fatimskie. Miłosierdzie Boże: triumf miłości w dramatach historii], Sanktuarium Fatimskie, 2014, s. 228). Postawa ta nawiązuje do słów Matki Boskiej wypowiedzianych podczas objawienia w sierpniu: „Módlcie się, módlcie się wiele”. Jej wezwanie przypomina apel Anioła podczas jego drugiego zjawienia w 1916 roku: „Co robicie? Módlcie się! Módlcie się wiele!”. Nieustanne wezwanie do modlitwy to jedna z najbardziej charakterystycznych cech orędzia fatimskiego. Zauważmy, że jest to pierwsza prośba jaką Matka Boskiej skierowała do pastuszków i prośba najczęściej przez Nią powtarzana w kolejnych objawieniach. Modlitwa jest sednem orędzia płynącego z Fatimy i zaproszeniem do intensywnego doświadczania Boga. ks. Carlos Cabecinhas |
