03 październik 2009
Budowê muru berliñskiego rozpoczêto w nocy z 12 na 13 sierpnia 1961 roku na polecenie dowództwa sektora wschodniego.
9 listopada 1989 roku rozpoczê³o siê burzenie muru, który dzieli³ Berlin na dwie czê?ci. Po upadku muru do Fatimy dotar³y fragmenty tej ?¿elaznej kurtyny?, które Sanktuarium prezentuje w ró¿nych miejscach.
Mur - pomnik
Obok wschodniego wej?cia na Plac Modlitwy Sanktuarium umieszczono najwiêkszy fragment muru berliñskiego, przekszta³cony w ogromny pomnik. Betonowy blok wa¿y 2600 kilogramów i ma wymiary 3,6 m wysoko?ci na 1,2 m szeroko?ci.
Jego obecno?æ w Fatimie zawdziêczamy staraniom emigrantów portugalskich mieszkaj¹cych w Niemczech, a przede wszystkim pana Virgílio Casimiro. Ten fragment muru zosta³ sprowadzony do Sanktuarium, dziêki pomocy Konsulatu Generalnego Portugalii we Frankfurcie, 5 marca 1991 roku.
Pomnik Muru Berliñskiego w Fatimie ? symbol ponownego zjednoczenia Niemiec, ods³oniêto 13 sierpnia 1994 roku.
Mur - ró¿aniec
Mniejsze fragmenty muru berliñskiego znajduj¹ siê w gablocie nr 19 na wystawie sta³ej ?Fatima ?wiat³o i Pokój?, mieszcz¹cej siê w budynku Rektoratu.
Tym razem ma³e kawa³ki muru zosta³y na nowo po³¹czone i zamienione w paciorki jednego ró¿añca, który Virgílio Casimiro chcia³ ofiarowaæ Ojcu ?wiêtemu Janowi Paw³owi II, podczas Jego podró¿y apostolskiej do Fatimy 13 maja 1991 roku.
Ten ró¿aniec ma jeszcze jedn¹ szczególn¹ cechê. Paciorki, na których odmawia siê ?Chwa³a Ojcu?? symbolizuj¹ piêæ nowych krajów zwi¹zkowych ponownie zjednoczonych Niemiec i zosta³y wykonane z kamieni pochodz¹cych z pa³aców rz¹dowych ka¿dego z tych landów, ofiarowanych przez ich prezydentów.
Ówczesny rektor Sanktuarium Fatimskiego pra³at Luciano Guerra, maj¹c na uwadze wyj¹tkowe znaczenie tego ró¿añca w kontek?cie wydarzeñ w krajach Europy wschodniej i wierz¹c w ich nierozerwalny zwi¹zek z orêdziem fatimskim, zasugerowa³, aby pozosta³ on w Sanktuarium, gdzie upamiêtnia te wydarzenia, przez wiele osób ³¹czone bezpo?rednio z drug¹ czê?ci¹ tajemnicy fatimskiej.
|
